مدل OSI چیست؟

به گزارش تارنماگستر /

Open Systems Interconnection یک مدل مفهومی است که توسط سازمان بین المللی استاندارد ایجاد شده است که سیستم های ارتباطی متنوع را قادر می سازد تا با استفاده از پروتکل های استاندارد ارتباط برقرار کنند. OSI  استانداردی را برای سیستم های مختلف رایانه ای فراهم می کند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

مدل OSI را می توان به عنوان یک زبان جهانی برای شبکه های رایانه ای مشاهده کرد. این بر اساس مفهوم تقسیم یک سیستم ارتباطی به هفت لایه انتزاعی است که هر یک روی آخرین لایه قرار گرفته است

هر لایه از مدل OSI یک کار خاص را مدیریت می کند و با لایه های بالا و پایین خودش ارتباط برقرار می کند.

چرا مدل OSI مهم است؟

اگرچه اینترنت مدرن دقیقاً از مدل OSI پیروی نمی کند (از مجموعه ساده تر پروتکل اینترنت با دقت بیشتری پیروی می کند) ، مدل OSI هنوز برای عیب یابی مشکلات شبکه بسیار مفید است. خواه یک نفر باشد که نمی تواند لپ تاپ خود را در اینترنت بیاورد یا وب سایتی برای هزاران کاربر خراب باشد ، مدل OSI می تواند به رفع مشکل و جداسازی منبع مشکل کمک کند. اگر بتوان مشکل را به یک لایه خاص از مدل محدود کرد ، می توان از بسیاری از کارهای غیرضروری جلوگیری کرد.

لایه های مدل OSI  :

۱- لایه فیزیکی

این لایه شامل تجهیزات فیزیکی دخیل در انتقال داده ها مانند کابل ها و سوئیچ ها است. این همچنین لایه ای است که داده ها به یک جریان بیت تبدیل می شوند ، که یک رشته 0 و 1 است. لایه فیزیکی هر دو دستگاه باید در مورد قرارداد سیگنال نیز توافق داشته باشد تا 1 ها از 0 ها در هر دو دستگاه قابل تشخیص باشد.

۲- لایه پیوند داده

لایه پیوند داده بسیار شبیه به لایه شبکه است ، به جز اینکه لایه پیوند داده انتقال داده را بین دو دستگاه در شبکه یکسان تسهیل می کند. لایه پیوند داده بسته ها را از لایه شبکه می گیرد و آنها را به قطعات کوچکتر به نام فریم تقسیم می کند. مانند لایه شبکه ، لایه پیوند داده نیز وظیفه کنترل جریان و کنترل خطا در ارتباطات درون شبکه را دارد (لایه انتقال فقط کنترل جریان و کنترل خطا را برای ارتباطات بین شبکه ای انجام می دهد).

۳- لایه شبکه

لایه شبکه وظیفه تسهیل انتقال داده بین دو شبکه مختلف را بر عهده دارد. اگر دو دستگاه ارتباطی در یک شبکه هستند ، لایه شبکه غیرضروری است. لایه شبکه ، قسمتهایی از لایه حمل و نقل را به واحدهای کوچکتر ، به نام بسته ها ، در دستگاه فرستنده ، تجزیه می کند و این بسته ها را دوباره در دستگاه دریافت کننده جمع می کند. لایه شبکه همچنین بهترین مسیر فیزیکی را برای رسیدن داده ها به مقصد می یابد. 

۴- لایه انتقال

لایه 4 مسئول برقراری ارتباط بین دو دستگاه است. این شامل برداشتن داده ها از لایه جلسه و تقسیم آنها به قطعاتی است که به آنها قسمت هایی گفته می شود قبل از ارسال آنها به لایه 3.

لایه حمل و نقل همچنین وظیفه کنترل جریان و کنترل خطا را بر عهده دارد. کنترل جریان سرعت بهینه انتقال را تعیین می کند تا اطمینان حاصل شود که فرستنده با اتصال سریع گیرنده با اتصال آهسته را تحت فشار قرار نمی دهد. لایه حمل و نقل با اطمینان از کامل بودن داده های دریافت شده و در صورت عدم وجود درخواست انتقال مجدد ، کنترل خطا را در انتهای دریافت انجام می دهد.

۵- لایه Session

این لایه مسئول باز و بسته شدن ارتباط بین دو دستگاه است. زمان بین باز و بسته شدن ارتباط به Session معروف است. لایه جلسه اطمینان می دهد که Session به اندازه کافی باز می ماند تا تمام داده های رد و بدل شده را منتقل کند و سپس بلافاصله Session را می بندد تا از اتلاف منابع جلوگیری شود

۶-  لایه نمایش

این لایه در درجه اول وظیفه تهیه داده ها را دارد تا بتواند توسط لایه برنامه مورد استفاده قرار گیرد. به عبارت دیگر ، لایه 6 باعث می شود داده ها برای برنامه های کاربردی قابل نمایش باشند. لایه ارائه وظیفه ترجمه ، رمزگذاری و فشرده سازی داده ها را بر عهده دارد. ممکن است دو دستگاه ارتباطی ارتباطی از روش های مختلف رمزگذاری استفاده کنند ، بنابراین لایه 6 وظیفه ترجمه داده های ورودی به نحوی را دارد که لایه کاربردی دستگاه دریافت کننده بتواند آن را درک کند.

۷- لایه کاربرد

این تنها لایه ای است که مستقیماً با داده های کاربر تعامل دارد. برنامه های نرم افزاری مانند مرورگرهای وب و سرویس گیرندگان ایمیل برای شروع ارتباطات به لایه برنامه متکی هستند. اما باید روشن شود که برنامه های نرم افزاری مشتری بخشی از لایه برنامه نیستند. بلکه لایه برنامه مسئول پروتکل ها و دستکاری داده ها است که نرم افزار برای ارائه داده های معنی دار به کاربر متکی است. پروتکل های لایه برنامه شامل HTTP و همچنین SMTP (پروتکل انتقال ایمیل ساده یکی از پروتکل هایی است که ارتباطات ایمیل را امکان پذیر می کند).

مشاوره امنیتی رایگان